เห็นน้ำตาเสี่ยวเฉียวแล้ว ...ท่านโหวเริ่มใจอ่อนแล้วใช่ไหมเจ้าคะ
เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา
พระเอกเว่ยเซ่า ☺️ โตมากับความแค้น ที่พ่อของตัวเองกับพี่ชาย โดนปู่นางเอกหลอก จนต้องตายในสนามรบ ตัวเว่ยเซ่าเองก็บาดเจ็บหนัก เจอมาขนาดนี้ไม่เกลียดครอบครัวนางเอกก็บ้าแล้ว ไม่แปลกที่ตอนแรกจะรังเกียจนางเอกสุด ๆ แต่ก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายนางเอกนะ
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
: "A retreat over the battlefield orchestrated by great post Xiaoqiao's grandfather fourteen many years in the past resulted from the deaths of Wei family elders, igniting a bitter clan feud.
ทีไรเป็นอยากได้กันไปหมด พอ.ปากหนัก มาดเยอะ แค้นก็แค้นแต่ก็มีอารมณ์กับนอ.ตลอด พาร์ทรักยังไม่มากเท่าไร นอกจากอุ่นเตียงกันกรุบกริบ
แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น
พออ่านตอนพิเศษของเล่มหนึ่งยิ่งรู้สึกได้ชัดเจน
บทบาทพระเอก ได้นักแสดงมากฝีมืออย่าง “หลิวอวี่หนิง” มารับบท เว่ยเซ่า ถือว่าตรงตัวละคร ทีมงานคัดเลือกได้ดีสุด เขาสามารถถ่ายทอดตำนานความโหด เย็นชา ซาดิสต์ได้แบบไม่ติดขัด เป็นท่านโหวที่โหดกับทุกคนแต่อ่อนโยนกับภรรยา บอกเลยว่าดุดันได้แบบน่ารักมาก >
สนุกดี แต่ทำไมรู้สึกว่าพระเอกไม่เย็นชาเท่าที่คิด
สกุลเฉียวจะล่มสลาย สกุลเว่ยรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง พี่สาวถูกบีบให้ต้องฆ่าตัวตาย นางต้องตายอย่างไร้แผ่นดินกลบฝัง!
ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!
พระเอกของเรางานรัดตัวมาก อยู่บ้านไม่กี่วันไปรบอีกละ
โคตรมันส์ สนุกกับการเอาตัวรอดของนางเอกมาก ฮาไปกับความย้อนแยงของพระเอก แล้วยังมีพัฒนาการด้านความรู้สึกของพระเอกอย่างสม่ำเสมอ